Sabr, sükût ve dua
Anahtardır biz kullara
Sabr ki sonu selamet
Sükut ki değil yalnızca bir sessizlik
O münzevi bir serzeniş
Dua dua eller kalkınca semaya
Ahu efganlar erişir arş-ı a’laya
Hüzünle karışık duygularımda
Tefekkür, tefekkür
Alır götürür beni başka diyarlara
Parça parça hayat ve parça parça dünya
Her şey bir bütün anlayana
Yutkunurken gözyaşlarıma
Eşlik eden yağmur damlalarıyla
Aynel yakin musıkîsi dinliyorum
Derinleşen leyle-i tazarr’ularımda