Sabr, sükût ve dua

Anahtardır  biz kullara

Sabr ki sonu selamet

Sükut ki değil  yalnızca bir sessizlik

O münzevi bir serzeniş

Dua dua eller kalkınca semaya

Ahu efganlar  erişir arş-ı a’laya

Hüzünle karışık duygularımda

Tefekkür, tefekkür

Alır götürür beni  başka diyarlara

Parça parça hayat  ve parça parça dünya

Her şey bir bütün anlayana

Yutkunurken gözyaşlarıma

Eşlik eden yağmur damlalarıyla

Aynel yakin musıkîsi dinliyorum

Derinleşen leyle­-i  tazarr’ularımda